kamu pasti bahagia,,,,

Tak tau nak mula dari mana.. perasaan ape nth yg bercampur baur.. selalu menguji diri.. terus terasa Allah sedang menguji [melihat keimanan].. satu demi satu.. kesedihan demi kesedihan, kesakitan demi kesakitan, ..terus di uji... sehingga diri selalu merasa letih, merintih, menjerit, walaupun cuma terdengar dihujung kerongkong.. sedikit pun xterkeluar..sedikit pun.. tiada dengar...!!


dua, tiga hari yang membuat sy kecewa.. teramat kecewa.. mgkin cuma keluhan tinta.. atau mmg dari keluhan hati yg sedalamnya.. ckup mmberi pelajaran bg sy.. sy slalu merasakan bhawa sy susah.. sy xboleh.. sy letih, sy marah.. dn mcm2 lg perasaan negatif yg xterkira dn mgkin jgk xtermmpu terucap oleh bibir sy... keluhan demi keluhan.. smpai suatu hari sy sgt marah pd seseorg.. sgt mnyakiti hati sy.. malah, melihat mukanya saja sy xsggup.. sakit hati terus membuak2.. marah terus merobek2.. membengkak.. sgt sakit hati~~ astagfirullahal'azim.. sy bknlh seperti itu sbnrnya... ampunilah aku ya Allah...


suatu hari, ketika sy sedang merungut marah, ada yg menegur sy, .."awk nih, suruh org sabar.. tp knp.. hal yg sekecik nih pun awk xblh nk sabar??".. sy terpukul dgn pertnyaan itu.. malu terasa mnyelubungi diri.. sy berfikir.. sy nih, blm ckup bersabar ke?? terus tertnya2.. ketika ada org yg mnyakiti sy, sy hnya diam, diam dan terus diam.. tp hati sy memberontak.. adakh itu sabar namanya??..[tlg bg jwpn pd sy ..plizz]


SABAR.. sbuah perkataan yg sgt mudah terbasah dibibir kita.. terungkap dn terlafaz dengan mudahnya.. "sabarlah..sabarlah..sabarlah..." tp, subhannallah.. terkira dgn jarikan bnyk mna kita bersabar?.. susah sgt ke?? cuma menahan hati dr marah, dn berusaha utk ikhlas dan redho.. just 3 perkara tu je.. pasti kmu akan menjadi org yg sabar.. sy selalu terdengar dr byk org,.. sabar itu indah.. sabar itu nikmat, sabar itu kebahagian, sabar itu kekayaan jiwa.. sabar itu segala2nya... ttpi ketika sy cuma di uji sedikit.. sy xmampu utk bersbr.. sy mnangis... hati sy memberontak.. sy xredho dgn semua tu..keikhlasan sdikit pun tidak hadir menjengah hati sy... ya Allah.. dosa apa lagi yg mnodai hati dan jiwa sy shingga sy susah utk redho bahawa itu bukan milik sy??!!


"carilah seribu satu alasan utk tidak menyalahkan saudara kamu"


namun,luar biasa sy disakiti.. atau mgkin dalam kesakitan sy, ada juga yg disakiti oleh sy [maaf..].. oleh disebabkan kekuatan tidak menunjang, sehingga sy trasa hari ini sy tersungkur lg oleh rsa kecewa yg teramatnya... ttapi, ketika sy merasakan berdiam diri tnpa berbuat apa2 itu mrupakan ketepurukan yg sgt dasyat dn merugikan.. sy menampar2 diri sy supaya terjaga.. spaya mata sy terbuka dr memandang hnya kpd satu arah saja.. seluasnya sy membuka fikiran sy.. utk menerima hakikat jiwa, bahawa sy perlu BERSABAR semaksimalnya!!


"Dan Kami pasti akan menguji kamu dengan sedikit ketakutan, kelaparan, kekurangan harta, jiwa dan buah-buahan. Dan sampaikanlah khabar gembira kepada org2 yg sabar.." surah al-baqarah:155

SABAR

jadikan ia semudah lafaz yg terungkap dari bibir kita,

jadikanlah ia sebagai sebuah kekuatan tiada tara,

jadikan ia sebagai hiasan yg terindah sehingga tidak mampu terbeli dengan wang,

jadikan ia sebagai perisai yg membenteng diri dari tombak dan domba yg tajam lg menyakitkan,

jadikan ia sbgai air sejuk yg mehilangkan dahaga org2 yg haus,

dan jdkan ia sebagai zikir yg tidak pernah berhenti mengingati hati yg sering mati....

~~~sesungguhnya..di setiap satu kesusahan itu, pasti ada dua kemudahan buat kita..Allah lebih mengetahui.. jauh lebih xterjangkau oleh akal fikiran kita...jadilah kamu org yg sabar.. kerana org yg sabar adalah org yg kaya hati dan jiwanya..jika kamu bersabar.. pasti kamu akan bahagia..:)) wuallahu'alam..


penaku,
MZ_27791